Werkplaats Oerol biedt ruimte voor nieuw locatiespecifiek werk in ontwikkeling, zowel tijdens als buiten het festival.
Collectief Rotor komt in september een week op locatie werken om onderzoek te doen voor hun nieuwe werk Erosion II.
Abhishek Thapar verkent in zijn project Lacuna Kitchen de kloof tussen het publiek en de vaak onzichtbare mensen die ons eten bereiden, serveren en opruimen in restaurants. Tijdens zijn residentie bij Werkplaats Oerol bereidde Thapar een Terschellinger versie van Lacuna Kitchen voor als onderdeel van het programma van Oerol Festival 2025. Hij onderzocht geschikte locaties, de horeca van Terschelling en ontdekte waar het voedsel op het eiland vandaan komt. Daarnaast verkende hij mogelijke samenwerkingen voor het project van volgend jaar. Het doel is om het publiek te laten deelnemen aan zowel de voor- als achterkant van het restaurantbedrijf, met aandacht en zorg voor het voedsel en de mensen die daarbij betrokken zijn.
Johannes Westendorp is in september 2023 gestart met een tweejarig onderzoeksproject aan de Universiteit van Antwerpen. Hij onderzoekt de mogelijkheid van locatieconcerten waarin insecten en amfibieën centraal staan. Ze hebben een geluidsinstallatie met 8 speakers gebouwd, waarin bezoekers worden ondergedompeld. Met effectpedalen en zelfgemaakte elektronica creëren ze klanken die lijken op die van rugstreeppadden (‘low fi’). Dit leidt tot een compositie/soundscape die inspeelt op de omgevingsgeluiden van de dieren. Het doel is een voorstelling voor publiek, hopelijk tijdens Oerol 2025. De residentie bleek cruciaal voor de ontwikkeling van de opstelling en muzikale elementen.
Johannes: ‘Voor ons is de uitdaging om een balans te vinden tussen enerzijds een organische structuur die past in de omgeving en anderzijds voldoende klankrijkdom om een boeiende concertvoorstelling te kunnen maken.’
Nina Iggy volgt een ontwikkeltraject bij Station Noord, met Oerol als partner. Tijdens haar maakproces deed ze een week onderzoek op het strand van Terschelling. Nina: ‘The making process for me is greatly affected by my feeling of possibilities. The natural surroundings, only accessible somewhere like Terschelling, were an integral part of my research into coming back into the body’s relationship with itself and the natural elements to which we surrender in birth, life, and death. (..) The obvious natural restrictions and freedoms that we found while moving in amongst the sand, such as the heaviness of the sand itself and the sunburn from the sun above, all inspired my movement choices, which I indeed would never have found making material in the studio.’
