Oerol Festival is sinds 1982 uitgegroeid tot het grootste locatiekunstenfestival van Europa – en dat op een klein Waddeneiland in het noorden van Nederland.
Jaarlijks trekt het festival zo’n 50.000 bezoekers en biedt het ruimte voor zowel premières van gevestigde groepen als werk van jonge makers. Met een gevarieerd programma van ongeveer 25 locatievoorstellingen, straattheater, muziek, beeldende kunst, storytelling, talks en verdieping, is Oerol meer dan zomaar een festival; het is een broedplaats voor locatietheater, met de Terschellinger natuur en cultuur als hoofdrolspeler. Straattheater vult de dorpen met circus en spektakel, Expedities laten je via kunstinstallaties het eiland ontdekken, en de Deining is het kloppende festivalhart bij het Noordzeestrand.
De naam ‘Oerol’ vindt zijn oorsprong in een oude Terschellinger traditie, waarbij het vee in het voorjaar ‘oerol’ (oftewel ‘overal’ in het Terschellinger dialect) graasde op de weiden buiten de dorpen. Hoewel de traditie na de Tweede Wereldoorlog verdween, leeft de naam voort in het festival.
We nemen je mee door onze veertigjarige geschiedenis:
Oerol kampt met financiële uitdagingen. De organisatie staat op het punt de handdoek in de ring te gooien. Joop wilde dit op de laatste dag van het festival aan het publiek meedelen, maar hij zag hoe vrolijk iedereen was en vroeg: ‘Moeten we stoppen of moeten we doorgaan?’ Het overtuigende gejuich van het publiek zorgde voor een vervolg, zij het met de nodige hobbels.
Opnieuw werd het festival op de proef gesteld door financiële problemen. Joop kondigde bij de opening aan dat onderhandelingen met het ministerie van OCW en het provinciebestuur van Friesland op niets waren uitgelopen, en dat dit echt de laatste editie van Oerol was. Bezoekers verlieten teleurgesteld het eiland. Kort daarna werd gelukkig toch een oplossing gevonden!
Bekijk de video hier.
Drie maal is… geen scheepsrecht! Op de slotdag van Oerol maakte Joop Mulder wederom bekend dat het voortbestaan van het festival werd bedreigd. Alhoewel er een recordaantal bezoekers (55.000) was gekomen, verkeerde de organisatie opnieuw in financiële nood. De subsidie van € 180.000 was niet voldoende om het festival ook in de volgende jaren te kunnen blijven organiseren en bekostigen. ‘Wij willen minimaal € 400.000, anders gaat het volgend jaar niet door’, zei Joop op de laatste dag van de 23e Oerol-editie. In 2005 werd de structurele steun aan het festival daadwerkelijk uitgebreid en was de 24ste editie veiliggesteld.
Oerol krijgt een stabiele plek in het bestel en wordt onderdeel van de Basis Infrastructuur (BIS) met een bescheiden structurele subsidie.
‘Joop Mulder, Pappa Oerol, had als motto: begrijpen waar je bent, met de wind in je oren en het zilt op je tong.’
De geschiedenis en het heden van het festival zitten vol uitdagingen, maar het Oerol-DNA van onze voorgangers werkt in de organisatie door. Die rijke, veertigjarige geschiedenis inspireert ons dagelijks om met kunst als katalysator tot een betere wereld te komen. We kijken met enthousiasme, bezieling en een gezonde spanning naar de toekomst. Met in ons achterhoofd altijd de woorden van onze oprichter en inspirator Joop Mulder:
‘Als je niet bang wordt van je dromen, zijn ze niet groot genoeg.’
